De eenzame boer

De onvoorwaardelijke liefde van dieren en van de natuur. Kun je die ervaren en voelen? Meer en meer voel ik me verbonden met de natuur. Hoe we niet anders zijn dan de natuur. Ik voel me een kind van moeder aarde. Met een gordel van licht en sterren op mijn lichaam. Onlangs ben ik begonnen met sessies rondom dierenbewustzijn. Te kijken naar welke krachtdieren er bij jou zijn of dat wat je huisdier draagt voor jou.

Een leven als boer

Het bijzondere was dat ik in een regressie in contact kwam met een leven als boer. Een leven met een enorme kudde geiten in de natuur. Een leven waar ik me eenzaam voelde. Zonder gezin, zonder geliefde. En zo vanuit dat perspectief van leegte leefde, dat ik de liefde van deze geiten niet kon ontvangen. En besloot er een einde aan te maken.

Ik die in dit leven zo graag een boerderij wil

Een gezamenlijke plek in de natuur, met een vuurplaats, grote bomen en dieren. Ik moest er zo om lachen. En het geeft me te denken. Waar komen verlangens werkelijk vandaan. Zijn verlangens onaffe zaken? Losse eindjes die we af te ronden hebben in onszelf? Omdat je ze anders eindeloos aan het herbeleven bent?

En als je dan steeds dieper in jezelf zakt, jezelf en je patronen afpelt en je dan steeds minder wilt… Minder trekt aan het leven. De rijkdom ontvangt die het leven je geeft. Ook de cadeautjes die je lastig vindt.

En je rust in jezelf vindt

Zodat je vanuit een rondheid, een compleetheid, alles kunt creëren wat je wilt. Omdat het dan vanuit een plek van heelheid komt. Niet vanuit een trekken of ergens anders willen zijn. Vanuit accepteren met een zachte ronde buik. Een plek waar je met glimmende ronde appelwangen zegt: Welkom leven, dankjewel dat je me dit allemaal brengt. Wat een overvloed. Een leven waar je je ego aan de kapstok hangt. En alle andere jasjes van pijn en tekort ook.

De boer had een boodschap

Met zijn bruine pet op en een pijp in zijn mond keek hij me aan. Hij viel met me samen en loste in mij op. En een klein deel reisde naar het licht. Hij vertelde me de leegte en de eenzaamheid onder ogen te zien. Dit is de realiteit. Juist in de leegte, in de stilte kan je jezelf voelen. Diep van binnen kun je de werkelijke liefde die in jou zit terugvinden. Daar heb je geen boerderij voor nodig ;)

De diepere laag is voelbaar

Ik ben een flinke tijd bezig geweest om een gezamenlijke plek van de grond te krijgen in de natuur. In overleggen en samenkomen met mensen rondom ecodorpen. Bouwen aan websites, teksten schrijven, plekken bezoeken. En het voelde traag, trager traagst. Ik had het gevoel dat ik in de modder belandde van 3D.

Uiteindelijk ben ik ermee gestopt omdat ik voelde dat creatie van binnenuit komt. En ik blijkbaar nog iets anders uit te zoeken had. Iets in mij zelf dat nog een plek wilde krijgen. Dit deel van mezelf tegen te komen is een groot geschenk. Welkom leegte, welkom liefde in en voor mezelf. Welkom creatie van binnenuit.

Hoe is het met jouw boer?

Welk deel van jezelf heb jij nog niet ontmoet? Waar laat jij nog een boodschap liggen? Uit een ander leven, van je dier of krachtdier? Waar mag nog meer liefde gaan stromen? Ik heet je samen met de boer ;) van harte welkom om het samen te onderzoeken.